DCC - jakie to proste

Na pierwszy rzut oka sterowanie cyfrowe niczym się nie różni od starego, analogowego. Zamiast dobrze znanego transformatora dostajemy do ręki pokrętło (myszkę, manipulator), ale sterowanie jest identyczne: do przodu do tyłu, szybciej wolniej. Co prawda manipulator ma więcej jakichś guzików, ale to nie przeszkadza.
 

Do tej pory, w sterowaniu analogowym, gdy postawimy kilka lokomotyw na tory, to wszystkie poruszają się w jedną stronę, szybciej, wolniej ale zgodnie. W sterowaniu cyfrowym mamy możliwość sterowania każdą lokomotywą osobno i dlatego każdej musimy nadać inny (unikalny) adres - domyślnie (fabryczna nastawa) lokomotywa ma przydzielony adres "3". Aby lokomotywie przydzielić nowy adres używamy trybu "programowanie".
 

O podstawowym sterowaniu już mówiliśmy: jazda w przód i w tył. Zgodnie z kierunkiem jazdy przełącza się oświetlenie czołowe żółte/czerwone. Ale to żaden rarytas, w analogu też to mamy.
Ale zwróćmy uwagę na światła gdy lokomotywa stoi - palą się ! A to już jest ciekawostka, w analogu praktycznie nieosiągalna. Gdy naciśniemy na manipulatorze przycisk świateł (gwiazdka w Roco, zero w Lenz) światła gasną i zapalają się niezależnie czy lokomotywa stoi czy jedzie. Powiecie: bajer. Macie rację, ale to doświadczenie pokazuje, że nawet gdy lokomotywa stoi nieruchomo ma cały czas napięcie zasilające. No tak, to jest różnica w stosunku do analogowego gdzie im większe napięcie, tym szybciej pociąg jedzie.
W sterowaniu cyfrowym tory są cały czas zasilane napięciem o stałej wartości.
 

Tory w systemie cyfrowym zasilane są napięciem przemiennym, a nie stałym i dodatkowo do tego napięcia dodane są rozkazy sterujące. W lokomotywie pomiędzy torami a silnikiem znajduje się dekoder. Dekoder to układ elektroniczny który "słucha" cały czas rozkazów z torów i gdy rozpozna rozkazy dla siebie (adres) przystępuje do jego realizowania, czyli podaje większe-mniejsze napięcie na silnik, zapala/gasi lampy oświetlenia, może wydawać dźwięki (dowolne z kilku zapamiętanych), może uruchomić wytwornicę dymu albo sprzęg elektromagnetyczny.
 

Każdy dekoder posiada pewną, charakterystyczną dla siebie, ilość tzw. wyjść funkcyjnych. Oświetlenie czołowe określane jest jako F0 (lub A/B). Dodatkowe wyjścia F1 - F12 mogą sterować podczepionymi układami wykonawczymi. Na manipulatorze znajdziemy klawisze oznaczone F1-Fn gdzie "n" to liczba dodatkowych funkcji. Naciskając te klawisze uaktywniamy te dodatkowe funkcje.