Krótka historia najwspanialszego
zespołu,
jaki kiedykolwiek zaistniał:
PINK FLOYD
Wszystko zaczęło się w 1965 roku, gdy gitarzysta (Syd
Barrett), basista (Roger Waters), pianista (Rick Wright), perkusista (Nick Mason) i Bob
Close stworzyli zespół Sigma6. Wkrótce Close opuścił zespół, rezygnując z
szansy swego życia. Zespół zmieniał wielokrotnie nazwę, aż do momentu, gdy Syd,
inspirowany płytami dwóch artystów (jazz/blues) Pink'a Anderson'a i Floyd'a Council'a,
nadał mu miano The Pink Floyd Sound. Na pierwszej płycie widnieje nazwa The
Pink Floyd, ale już na płycie A Saucerful Of Secrets widnieje tylko Pink
Floyd.
Syd,
nie mogąc poradzić sobie z ciężarem bycia gwiazdą uzależnił się od LSD, które w
tym czasie było zupełnie legalne. Muzycy musieli wynająć starego przyjaciela Syd'a,
Dava Gilmour'a, by grał na gitarze rytmicznej. Kondycja Syd'a pogarszała się, aż
któregoś wieczoru nie zagrał z zespołem.
W składzie czteroosobowym Pink Floyd zrealizował albumy More, Ummagumma, Atom heart Mother, Relics, Meddle i Obscured By Clouds. W tym czasie muzycy mieli problem ze zdefiniowaniem własnego stylu i cały czas brzmieli tak, jakby Syd był obecny.
Przełomem była
realizacja albumu The Dark Side of the Moon, który sprzedał się w ponad 25
milionach egzemplarzy na całym świecie, pozostając na listach Billboard'u przez 14 lat!
Stał się jednym z najlepszych albumów wszechczasów. Później trudno było już
zespołowi stworzyć coś, co dorównałoby tej płycie. Nagranie Wish You Were Here
udowodniło, że Pink Floyd jest bardzo specyficznym zespołem, a późniejszy Animals,
zwany "zapomnianym albumem", nie dorównywał już poprzednim płytom. Kolejnym
krokiem milowym był The Wall.
W czasie pracy nad albumem The Wall rozpoczęły się spory i problemy w zespole. Podczas tourne z promocją płyty, Wright nie był już w składzie zespołu, lecz zatrudniany był tak jak inni akompaniatorzy. W 1983 roku podczas prac nad The Final Cut artystyczne spory między Davem a Rogerem spowodowały praktycznie rozpad zespołu, jednak tego nie ogłoszono. W 1984 Roger Waters odszedł od zespołu mówiąc albumem The Pros n'Cons of HichHiking "Ja jestem Pink Floyd". Rok 1986 jest czasem sporów sądowych o własność nazwy zespołu i czasem pracy nad albumami Radio K.A.O.S. (Waters) i Momentary Lapse of Reason (Gilmour, Mason, Wright i Bob Ezrin). Ostatnie albumy, jakie wydali, to The Division Bell i późniejszy koncertowy Pulse.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
